Jak wybrać wózek spacerowy?

Przyjście na świat dziecka często wiąże się z dość poważnymi zakupami, nie tylko ze względu na ich cenę, ale przede wszystkim na funkcje, które potem mają spełniać. Mowa tu przede wszystkim o wygodzie naszej, ale też nowego członka rodziny.

Sklepowe półki wręcz uginają się od akcesoriów do pielęgnacji noworodka, czy do zabawy. Sporą część zajmują również wózki dziecięce, w tym głębokie i spacerowe. Wózek spacerowy przyda się szczególnie późną wiosną i latem, zwłaszcza, jeśli dziecko potrafi już samo siedzieć. Jego atutem jest fakt, iż nie zajmuje dużo miejsca, często można go w łatwy sposób złożyć i spakować do bagażnika samochodu. Jak wybrać ten jedyny, aby służył do momentu, aż dziecko z niego wyrośnie, a przy tym dobrze się prezentował?

Przed zakupem wózka należy zwrócić uwagę na kilka ważnych funkcji, które można podzielić na takie służące mamie pchającej wózek oraz te, które są „przypisane” dziecku. Zacznijmy od mamy, czy też taty, któremu prowadzenie wózka może spodobać się na tyle, że nie będzie chciał od niego odejść.

Po pierwsze tapicerka, czyli materiał, którym pokryty jest wózek. Powinna być łatwa zdejmowaniu i wykonana z materiału, który można przeprać i równie szybko wysuszyć. Hamulce muszą znajdować się zarówno na jednym, jak i na drugim kole, tak aby w łatwy sposób można było zablokować wózek, jeśli będzie znajdował się na nierównym, pochyłym podłożu. Kluczową rolę w prowadzeniu wózka odgrywają koła, wśród których możemy wyróżnić duże i małe, z zaznaczeniem, że mniejszymi łatwiej sterować i lepiej sprawdzają się na równym, twardym podłożu. Przy zakupie wózka warto zwrócić również uwagę na stelaż – jeśli wykonany jest z aluminium dość łatwo jest go przenieść, czy wnieść, w przypadku, gdy mieszka się na wyższych kondygnacjach. Obok stelaża należy zorientować się również, czy rączka przy wózku ma regulowaną wysokość, co znacznie ułatwi prowadzenie. Dodatkowymi atutami będzie kosz na zakupy, czy torba przy wózku, w której zmieszczą się niezbędne akcesoria, jedzenie, czy pieluszki.

Wybór wózka wiąże się również ze zwróceniem uwagi na dziecko. Z jego punktu widzenia w wózku ważne będzie siedzisko – najlepiej, jeśli będzie regulowane z możliwością rozłożenia do pozycji leżącej. Ważne są również pasy bezpieczeństwa. Szczególnie małe dziecko jest bardzo ruchliwe i łatwo może się z „zabezpieczenia” wyswobodzić. Najlepsze więc będą pasy pięciopunktowe, obowiązkowo z regulacją długości. Z punktu widzenia dziecka ważne będą też daszek, chroniący przed słońcem, podobnie jak parasolka, która jednak często stanowi wyposażenie dodatkowe.

Koszt wózka to zwykle kilkaset złotych, jednak nie warto na tym zakupie oszczędzać, gdyż wygoda jest w tym wypadku najważniejsza. Dodatkowo należy zwrócić uwagę na to, iż wózek będzie eksploatowany przez taki czas, że z powodzeniem będzie można go odsprzedać.

http://artelis.pl/artykuly/35325/jak-wybrac-wozek-spacerowy

Jak wprowadzić dyscyplinę w życie małego dziecka?

Jak wprowadzić dyscyplinę w życie 1-2-letniego dziecka? Wiele rodziców ma z tym ogromne problemy. Nie wiedzą, jak się zachować. Wydaje im się, że dzieci w tym wieku są jeszcze zbyt małe i niczego nie rozumieją. Tak jednak nie jest. Małe dzieci są mądrzejsze, niż nam się wydaje.

Jednym z trudniejszych zadań stojących przed rodzicami jest wprowadzenie dyscypliny. Rodzice zazwyczaj dzielą się na tych, którzy zbyt pobłażają dziecku, i na tych, którzy są przesadnie surowi. Być może w osiągnięciu właściwej miary przydatne okażą się zasady sformułowane przez Amerykankę Paulę Spencer.
Doceniaj pozytywne zachowania
Nie wpadaj w nawyk ciągłego narzekania i karcenia dziecka. Zauważaj dobre zachowania. Chwal i nagradzaj, np. buziakiem, przytuleniem.
Zapobiegaj problemom
Usuń niebezpieczne przedmioty z otoczenia dziecka (noże, szkło). Unikaj drażliwych sytuacji, np. nie kupuj sobie loda, gdy twoje dziecko jest chore.
Przypominaj dziecku o wspólnie ustalonych zasadach, zanim dojdzie do sprzeczki.  Przykład: Przed kąpielą przypomnij delikatnie: „Pamiętaj, że jeśli będziesz wylewać wodę na podłogę, wychodzisz z wanny”.
Ustal granice
Dziecko wypróbowuje otaczający go świat w zaskakujący dla nas sposób, np. wkłada nogi do talerza, drze książki. Nie wie, co jest dobre, a co złe. Zadaniem rodziców jest mu to powiedzieć, ustalić granice między dobrymi a złymi zachowaniami: „To możesz robić, a tego nie”. Bezpieczniej poczuje się w swoim świecie, gdy mu go uporządkujesz.
Nie lekceważ dzieci 1-2-letnich, mówiąc: To jeszcze taki maluszek, nie rozumie, co znaczy „nie wolno”. Są mądrzejsze, niż ci się wydaje.
Bądź stanowczy
Często słyszy się wypowiedzi rodziców w rodzaju: „Nie potrafię niczego odmówić mojej 2-letniej córeczce, lubię ją rozpieszczać”.
Jeśli nie przestrzegasz granic, które wyznaczyłeś (pobłażasz, ulegasz), dziecko nie wie, czego od niego oczekujesz; nie wie, jak się zachować; jest przestraszone i zakłopotane.
Nie wymagaj rzeczy nierealnych
Nie spodziewaj się, że roczne dziecko będzie siedziało spokojnie przez dwie godziny.
Bądź konsekwentny
Jeśli ustaliłeś jakąś regułę, przestrzegaj jej. Kilka dni temu pozwoliłeś dziecku bawić się pilotem TV, a dziś jesteś zły z tego powodu. Maluch jest zdezorientowany.
Jeśli powiedziałeś dziecku, że po zrobieniu kolejnych dwóch babek wychodzi z piaskownicy, wyegzekwuj to. Nie pozwalaj na dodatkowe babki. W przeciwnym razie następnego dnia twoja zapowiedź: „Jeszcze tylko dwie babki” nie zostanie potraktowana serio.
Oczywiście czasem można pozwolić dziecku na odstępstwo od zasady, np. na zjedzenie kolacji w pokoju zamiast w kuchni, gdy przyjdą do niego koledzy. Należy jednak wytłumaczyć, dlaczego godzisz się na to, i wyjaśnić, że dotyczy to tylko tego jednego dnia.
Zachowaj spokój
Mów spokojnie, nawet w sytuacji konfliktowej. To zrobi większe wrażenie na dziecku. Jeśli krzyczysz, malec w końcu przestanie cię słuchać. Może podoba mu się ta sytuacja i specjalnie będzie zachowywać się niegrzecznie, żebyś znowu zaczął krzyczeć.
Nie należy jednak mówić tonem zbyt łagodnym lub niezdecydowanym. Unikaj wydawania poleceń w formie pytań, np. „Może teraz pójdziesz spać?”.
Mów krótko i zwięźle
Im mniej słów użyjesz, tym lepiej: „Idź, nie biegnij”, „Gorące”, „Kończymy”, „Gryzienie boli”. Nie tłumacz, nie wyjaśniaj zbyt wiele. Dziecko w tym wieku tego nie potrzebuje.
Bądź dobrym przykładem
Pewnie słyszeliście o matkach, które karzą swoje dzieci biciem po rękach, mówiąc jednocześnie: „Nie wolno bić”. Wydzieranie przedmiotów to również dawanie złego przykładu. Jeśli maluch wziął do ręki coś, czego nie powinien, spokojnym tonem poproś, żeby oddał, wyciągając jednocześnie do niego rękę.
Obserwuj reakcje dziecka i dostosuj do niego swoje metody dyscypliny
Nie wszystkie dzieci są jednakowe, jeśli chodzi o przestrzeganie dyscypliny. Niektórym wystarczy łagodne ostrzeżenie lub upomnienie, inne potrzebują surowiej zaznaczonych granic.

Wprowadzając dyscyplinę w życie malucha, pomagasz mu nauczyć się odpowiedniego zachowania. Uczysz go, czego świat spodziewa się od niego i czego on może spodziewać się od świata.
http://artelis.pl/artykuly/35826/jak-wprowadzic-dyscypline-w-zycie-malego-dziecka

Jak poradzić sobie w obliczu poronienia ?

Utrata dziecka to największa tragedia dla matki, niezależnie od tego w jakim wieku było dziecko. Nikt nie potrafi sobie wyobrazić co czuje kobieta, którą los doświadczy tak dotkliwie.

Według statystyk aż 17% potwierdzonych ciąż kończy się poronieniem. Niewątpliwie trudno jest przyjąć do wiadomości fakt, iż tak naprawdę mamy bardzo mały wpływ na to czy ciąża skończy się w tak dramatyczny sposób. Mimo tego, nie ma co załamywać rąk i warto zastanowić się nad ewentualnymi przyczynami tej tragedii i możliwie jak najlepiej się przed tym uchronić.

Poronienie jest to utrata dziecka przed 20 tygodniem życia. Jest to naprawienie błędu natury, organizm pozbywa się zarodka, który nie mógł się prawidłowo rozwijać w ciele kobiety. Jej objawy są dość łatwe do zaobserwowania. Bolesne skurcze w dolnej części brzucha, duże ilości krwi wydobywające się z pochwy mogą świadczyć o tym, że nastąpiło poronienie. Często jednak te symptomy mogą okazać się tylko fałszywym alarmem. Aby to potwierdzić należy udać się na konsultacje do lekarza. Istnieje szansa na uratowanie ciąży, stosując się do zaleceń specjalisty.

Czym spowodowane może być poronienie? Naukowo została udowodniona zależność między wiekiem ciężarnej a poronieniami. Im kobieta więcej liczy sobie lat, tym szanse na urodzenie zdrowego dziecka maleją. Warto wiedzieć, że ryzyko poronienia u kobiety w średnim wieku, około lat 40, jest prawie dwa razy większe niż u 20- letniej dziewczyny.

Lekarze biją na alarm- na czas ciąży i najlepiej w okresie kiedy kobieta stara się o dziecka należy odstawić wszystkie używki. Papierosy muszą wylądować w koszu. Nawet bierne palenie może zagrozić prawidłowemu rozwojowi niemowlaka. Alkohol i kawa również idą w odstawkę. Badania wykazały, że spożywanie 4 lub więcej szklanek kawy dziennie może drastycznie zwiększyć ryzyko utraty dziecka.

Warto przed zajściem w ciąże udać się na badania kontrolne, może okazać się, że twoja macica ma pewne wady w budowie, co również uniemożliwia urodzenie zdrowego dziecka.

http://artelis.pl/artykuly/35817/jak-poradzic-sobie-w-obliczu-poronienia

Poród naturalny czy cesarskie cięcie?

Powszechnym dylematem wśród przyszłych matek jest wybór między porodem naturalnym a cesarskim cięciem. Coraz więcej kobiet decyduje się na pierwszą opcję ze względu na dużą liczne zalet jakie przynosi ze sobą takie rozwiązanie. Przyjrzymy się temu bliżej w poniższym artykule.

Kiedy tylko dzień, który został uzyskany przez kalkulator daty porodu się zbliża wszystkie panie zaczynają panikować. Pierwszą, niezwykle istotną zaletą jest większe poczucie bezpieczeństwa niż w przypadku cesarki. Dużo rzadziej zdarzają się przypadki krwotoków, zakażeń czy innych powikłań kiedy decydujesz się wydać swoje dziecko na świat formą naturalną.

Wiele przyszłych mam rezygnuje z porodu naturalnego w obawie przed bólem jaki może temu towarzyszyć. Warto jednak pamiętać, że i na to znajdzie się rada. To już nie średniowiecze, kiedy kobiety rodziły swoje dzieci cierpiąc potworne katusze. Teraz lekarze oferują skorzystanie z palety znieczuleń, dzięki którym będziesz odczuwać mniejszy ból, a dają możliwość aktywnego udziału w porodzie. Zalecane jest znieczulenie zewnątrzoponowe, które minimalizuje bolesność kurczy. Pamiętaj tylko abyś sprawdziła czy nie masz alergii na którąś z substancji znieczulających.

Nie wierz we wszystko, co mówią zwolennicy cesarskich cięć. Często można usłyszeć, że dzieci urodzone tą metodą mają ładniejszy kształt główki i przeżywają mniejszy stres. To tylko mity. Tak naprawdę, poród naturalny jest fantastycznym treningiem dla maleństwa. Niemowlę pod wpływem stresu lepiej przygotowuje się do przyjścia na świat i jest lepiej przystosowane do życia poza jamą brzuszną jego mamy. Dodatkowo jest mniej narażony na niewydolność oddechową.

Pamiętaj również o tym, że rodząc dziecko poprzez drogę naturalną masz możliwość spędzenia z nim pierwszych godzin jego życia. W tym czasie nawiązuje się między wami wyjątkowa więź, która może obfitować w bardzo pozytywne skutki na następne miesiące, a nawet lata życia. Ma to również wpływ na jego kondycje fizyczną i psychiczną. Dziecko zaczyna również naukę pobierania matczynego mleka poprzez ssanie piersi.

Kolejną zaletą jest fakt, że po porodzie naturalnym połóg trwa tylko 6 tygodni. Jest to bardzo krótki czas w porównaniu z okresem po jakim wracają do formy kobiety po operacji. Dodatkowo, mamy, które doświadczyły cesarskiego cięcia narzekają na ból rany po nacięciu, oprócz tego mają problem ze wstawaniem. Blizna na brzuchu też nie prezentuje się najkorzystniej.

Podsumowując, warto jest rozpatrzeć możliwość porodu naturalnego, niesie to ze sobą wiele korzyści. Co prawda taki proces może się bardzo przedłużyć, przez co możesz czekać na zobaczenie potomka długie godziny, zanim jego główka wyłoni się z twojego ciała. Jednak możesz być pewna, że liczba zalet naturalnej drogi rodzenia dzieci przyćmi te kilka wad, które możesz napotkać decydując się na tę metodę.

http://artelis.pl/artykuly/35816/porod-naturalny-czy-cesarskie-ciecie

 

Prawa do adopcji dla homoseksualistów - tak czy nie?

Gorącym tematem w mediach jest kwestia homoseksualistów wychowujących dzieci. Dyskusje na tym polu wywołały odrzucenie przez Sejm ustawy, która zakazywała ludziom o odmiennej orientacji seksualnej prowadzenie rodzin zastępczych.

To wydarzenie podziałało jak dolanie oliwy do ognia. Z okładek krzyczały do nas kontrowersyjne nagłówki, w telewizji wciąż wypowiadali się wściekli przedstawiciele prawicowych ugrupowań politycznych. Czy w Polsce temat związków homoseksualnych to wciąż temat zakazany?

Choć wśród naszych rodaków możemy znaleźć wielu ludzi stanowionych opór i nietolerujących gejów, to w ostatecznym rozrachunku akceptacja związków jednopłciowych jest coraz większa. Propagowanie treści pro-gejowskich w serialach, i to nie tylko młodzieżowych, na pewno przyczyniło się do wzrostu aprobaty gejów. Wątek homoseksualny został mocno naświetlony niedawno w „Gotowych na wszystko”, amerykańskiej produkcji o gospodyniach domowych. Również w rodzimych serialach, nieśmiało spoglądają na nas twarze gejów. Naszą, ojczystą pionierką w tej dziedzinie jest matka polskich telenoweli Ilona Łepkowska, która taką parę przedstawiła w „Barwach szczęścia” - tasiemcu skierowanym raczej do starszego pokolenia.

Kolejnym czynnikiem, który sprawia, że coraz większa ilość Polaków, deklaruje swoje poparcie dla homoseksualistów jest fakt, że więcej osób wychodzi z ukrycia i przyznaje się do odmiennej orientacji. Często jest to ktoś, kto należy do grona naszych znajomych, ktoś, kogo szanujemy i darzymy sympatią. Biorąc to pod uwagę, nie mam wątpliwości co do tego, że w Polsce, małżeństwa dwóch osób jednej płci zostaną, prędzej czy później, zalegalizowane.

Pod znakiem zapytania jednak wciąż pozostaje kwestia pozwolenia związkom jednopłciowym na adopcję. Zdania na ten temat są skrajnie podzielone. Przyznam się, że ja, stoję gdzieś pośrodku na tej skali poglądów. Z jednej strony, nic nie wskazuje na to, by wychowywanie się w związkach jednopłciowych miało jakieś negatywne konsekwencje. Kluczowym argumentem aktywistów homoseksualnych jest również kwestia tego, że małe dziecko na pewno lepiej czuje się w domu kochających go rodziców, niezależnie od tego czy jest to związek jednopłciowy czy nie, niż w domu dziecka. Często jednak są to tylko utarte frazesy, powtarzane przez obywateli, którzy są ślepo zapatrzeni w postęp Zachodu.

Być może, dziecko wychowywane przez homoseksualnych rodziców byłoby otoczone miłością, doznawałoby uczucia troski. Nie sposób jednak pominąć faktu, iż takie dziecko ciągle czułoby się napiętnowane w szkole, na osiedlu, w lokalnym sklepiku, co mogłoby wywołać poważne zmiany w psychice. Obniżenie własnej samooceny i poczucie odmienności nie są dobre, zwłaszcza dla nastolatków, którym za wszelką cenę zależy na akceptacji kolegów i koleżanek.

dalszy ciąg imion

LEW Adela Agnieszka Antoni Antonina Bartłomiej Beata Bernard Bolesław Bożena Daniel Dariusz Eugeniusz Ewa Gabriel Hanna Ignacy Irena Jaromir Jarosław Joanna Jolanta Justyna Karolina Kinga Lidia Magdalena Marek Mariola Mariusz Michał Olga Radosław Roksana Roman Ryszard Róża Sebastian Stanisław Stefan Teresa

PANNA Agata Aleksander Aleksandra Alicja Anna Bogumił Danuta Edward Edyta Ernest Franciszek Halina Henryk Izabela Jadwiga Jakub Janusz Jerzy Józef Katarzyna Krystyna Leszek Lucyna Maria Marta Mieczysław Mirosław Monika Natalia Patryk Paulina Przemysław Rafał Robert Tadeusz Tomasz Wiesława Witold Zdzisława Zofia

WAGA Aleksandra Alina Anna Antoni Antonina Beata Bogusław Bolesław Chrystian Dominik Eligiusz Filip Helena Izabela Jacek Joanna Jolanta Julia Julian Kalina Kamil Leopold Lidia Ludwik Maja Mateusz Małgorzata Mieczysław Monika Renata Wacław Weronika Wiesław Wioletta Witold Zdzisław Zenon Zofia Łukasz

SKORPION Agata Brygida Cezary Dymitr Elżbieta Eugeniusz Ewa Grzegorz Hanna Irena Jadwiga Jan Jerzy Joanna Julian Katarzyna Konrad Krystyna Krzysztof Lucjan Magdalena Marek Maria Mariusz Marta Maryna Mirosław Olga Paweł Renata Róża Sebastian Seweryn Stanisława Stefan Szymon Teresa Waldemar Zbigniew Zuzanna

STRZELEC Adela Agata Alicja Andrzej Andrzej Andrzej Antoni Bożena Cezary Danuta Dorota Elżbieta Ewa Filipina Gabriel Ignacy Irena Iwona Jarosław Jerzy Julia Kinga Krzysztof Marek Mariola Maryna Mateusz Olga Paweł Piotr Radosław Roman Sebastian Stanisław Sylwia Szymon Tadeusz Teresa Urszula Wojciech

KOZIOROŻEC Adam Aleksander Aleksandra Andrzej Dariusz Dorota Edmund Edward Edyta Elżbieta Ernest Ernest Franciszek Grzegorz Halina Hanna Iwona Jadwiga Jakub Józef Kalina Karol Karolina Lidia Marta Mieczysław Mikołaj Paulina Renata Roman Sabina Seweryn Stanisława Szymon Teofil Urszula Waldemar Wanda Zofia

WODNIK Agnieszka Aleksandra Alicja Andrzej Arkadiusz Barbara Brygida Cezary Danuta Dorota Elżbieta Ewa Grzegorz Irena Iwona Jacek Janusz Jerzy Justyna Katarzyna Konrad Krystyna Krzysztof Leszek Marcin Marek Maria Marta Marzena Mateusz Mirosław Natalia Patryk Paweł Seweryn Szymon Teresa Tomasz Urszula Witold

RYBY Agnieszka Alina Ambroży Anna Barbara Bogumił Bogusław Brygida Chrystian Dymitr Franciszek Iwona Jacek Jan Jolanta Julia Kamil Kazimierz Ludwik Maciej Magdalena Maja Marcin Maria Mariusz Marzena Małgorzata Michał Monika Natalia Patryk Rafał Ryszard Sebastian Sylwia Wanda Weronika Wioletta Wojciech Zuzanna

Imiona odpowiednie dla znaku zodiaku

BARAN Adela Agata Agnieszka Andrzej Barbara Bartłomiej Bernard Brygida Cezary Dorota Edmund Elżbieta EwaFilipina Gabriel Grzegorz Ignacy Irena Jaromir Jarosław Kinga Konrad Magdalena Marek Mariola MartaMaryna Olga Paweł Radosław Roksana Róża Seweryn Sylwester Szymon Teresa Urszula WaldemarWojciech Zbigniew
BYK Adam Aleksander Alina Anna Antonina Beata Bernard Bogdan Bogusław Bożena Bożena Dominik FilipHelena Henryk Iwona Joanna Jolanta Julia Kalina Kamil Lidia Ludwik Maciej Maja Małgorzata MichałMikołaj Monika Piotr Rafał Sabina Stanisław Wacław Weronika Wiesław Wioletta Zenon Łukasz
BLIŹNIĘTA Agnieszka Alicja Czesław Danuta Dorota Edyta Ewa Izabela Jacek Jadwiga Jakub Janusz Jarosław JerzyJustyna Katarzyna Kazimierz Kinga Krystyna Krzysztof Leszek Lucyna Maja Marcin Marta MałgorzataMirosław Patryk Paweł Przemysław Rafał Robert Stefan Sylwester Sylwia Tomasz Weronika Zdzisław Zofia
RAK Alina Ambroży Anna Antoni Artur Bogumił Bogusław Brygida Błażej Franciszek Halina Helena HenrykIwona Jan Joanna Józef Kalina Lucyna Maciej Maja Marcin Maria Mariusz Marzena Mateusz MałgorzataMichał Mikołaj Monika Natalia Patryk Piotr Rafał Sylwia Wanda Weronika Władysław Zofia Zuzanna
LEW Adela Agnieszka Antoni Antonina Bartłomiej Beata Bernard Bolesław Bożena Daniel Dariusz Eugeniusz EwaGabriel Hanna Ignacy Irena Jaromir Jarosław Joanna Jolanta Justyna